Iemand met een stoornis in de lichaamsbeleving (body dysmorphic disorder, BDD) lijdt aan het idee dat hij of zij onvolkomenheden heeft in het gezicht, de huid, het haar, de neus, oogleden, mond, lippen, kaken en kin. Obsessieve gedachten of intrusies aan uiterlijk beheersen het leven. Een op de vier mensen met BDD doet een zelfmoordpoging, 50% ondergaat een operatie om de vermeende afwijking te corrigeren.
Kenmerken
Bij de stoornis in de lichaamsbeleving is het centrale symptoom een obsessie of preoccupatie met een ingebeelde of kleine onvolkomenheid van het uiterlijk. Hier hecht de persoon buitenproportioneel veel belang aan. De opvatting heeft niet de intensiteit van een waan of is niet voortdurend een waanbeeld. Dat wil zeggen dat de persoon de mogelijkheid kan erkennen dat het niet zo erg is als hij of zij denkt dat het is.
- Lichaamsdeel: Het betreft vaak de neus, huid of haar, maar het kan om ieder lichaamsdeel gaan.
- Preoccupatie: De stoornis in denken varieert van een preoccupatie, een obsessie, betrekkingsideeën (volgens sommige onderzoeken tweederde van de patiënten) tot zelfs wanen.
- Sociale isolatie: Mensen met BDD zijn vaak sociaal geïsoleerd , praten vaak niet met anderen over hun intrusies, zijn vaak werkeloos en glijden vaak af in een depressie.