In traumatische omgevingen handelen sommige mensen agressief (fight / vechten), anderen rennen weg (flight / vluchten), en weer anderen zijn niet in staat een beslissing te nemen (freeze / bevriezen). Als deze drie stressresponses geen resultaat hebben ontwikkelen sommige mensen de vierde traumarespons: fawn of pleasen.
Zij proberen de misbruiker te behagen en zo stress of conflicten te vermijden. Dat betekent dat ze instemmen met alles wat er gezegd wordt, dingen doen waarvan ze weten dat ze er goedkeuring voor zullen krijgen en hun persoonlijke gevoelens opzij zetten om misbruik te vermijden. Dit kan vervolgens een gedragspatroon worden dat tot in de volwassenheid wordt meegedragen.
Voorbeelden van fawning-gedrag
Voorbeelden van pleasen of fawning kunnen zijn:
- een bepaalde carrière nastreven alleen om je ouders een plezier te doen
- je werk missen zodat je de behoeften van je partner kunt behartigen
- complimentjes geven aan een misbruiker om hem of haar tevreden te stellen, al gaat dat ten koste van jezelf
Tekenen dat je last hebt van een fawninggedragspatroon
Tekenen van pleasen of fawning in de volwassenheid kunnen zijn:
- je eigen behoeften niet uitspreken of zelfs niet kennen
- moeite hebben met grenzen aangeven
- je te veel verontschuldigen
- je mening of voorkeur niet vertellen, vooral niet als je denkt dat deze controversieel is
- je verantwoordelijk boelen voor de emotionele reacties van anderen
- je eigen ongemak, klachten, pijn, behoeften en wensen ontkennen
- je voorkeuren veranderen om je aan te passen aan die van anderen
- proberen de keuzes van anderen te controleren om een gevoel van emotionele veiligheid te behouden
Lees ook: Vechten, vluchten, bevriezen of pleasen: vier reacties op trauma