Wanneer er geen of weinig aandacht is voor het emotionele welzijn van een kind, dan is er sprake van emotionele of affectieve verwaarlozing. Vaak wordt er wel praktisch gezorgd voor het kind, maar is er bijvoorbeeld geen aandacht voor de gevoelens of ervaringen van het kind, of leert het kind niet om met emoties om te gaan.
Emotionele verwaarlozing is vaak lastig te herkennen
Emotionele verwaarlozing is vaak lastig te herkennen, omdat er op het eerste gezicht niet zoveel mis lijkt te zijn. Een kind krijgt voldoende te eten en te drinken, wordt naar school gebracht, krijgt voldoende kleren en wordt braaf elke week naar de schoolclub gebracht. Het er is geen sprake van fysieke mishandeling of misbruik. Hierdoor kan het kind het idee krijgen dat alles gewoon goed is thuis.
Geen aandacht voor wat het kind emotioneel nodig heeft
De ouders zijn misschien ook best lief en bij vlagen zorgzaam, maar het echte oog voor wie het kind is en wat het emotioneel nodig heeft ontbreekt. Het kind heeft vaak het idee niet echt te mogen zijn wie het is, of dat er simpelweg geen behoefte bestaat vanuit de ouders om het kind te leren kennen. Het emotionele leven van het kind blijft vaak onbekend en onbesproken voor de ouders.
Emotionele behoeften zijn net zo belangrijk als fysieke behoeften
Het vervullen van emotionele behoeften is minstens zo belangrijk als het vervullen van fysieke behoeften. Wanneer er geen aandacht is voor het emotionele gedeelte, is dat dus ook een absoluut een vorm van verwaarlozing.
