Feromonen lijken op hormonen maar werken buiten het lichaam. Ze wekken activiteit op bij andere individuen van dezelfde diersoort, zoals seksuele opwinding.
Bepaalde insecten en dieren geven verschillende feromonen af, vaak in de vorm van olie of zweet, en andere individuen van dezelfde soort kunnen deze verbindingen detecteren en erop reageren. Dit maakt een vorm van stille, zuiver chemische communicatie mogelijk.
Sinds feromonen in 1959 voor het eerst gedefinieerd werden hebben wetenschappers vele voorbeelden van feromooncommunicatie gevonden. De meest opvallende van deze signalen lokken een onmiddellijke gedragsreactie uit. Zo laat de vrouwelijke zijdevlinder een spoor van het molecuul bombykol los, dat mannetjes aantrekt.
Langzamer werkende feromonen kunnen de voortplantingsfysiologie beïnvloeden, zoals bij muizen, wanneer het alfa-farneseen molecuul in de urine van mannetjes de puberteit bij jonge vrouwtjes versnelt.
Bij honingbijen is een van de moleculen in hun feromoonmengsel isopentylacetaat, dat ook bananenolie wordt genoemd omdat het van nature door de bananenplant wordt gemaakt. Een groep bijen in de stress scheidt daardoor een heel duidelijke bananengeur af.
feiten over feromonen
- Feromonen lijken op hormonen maar werken buiten het lichaam.
- Ze wekken activiteit op bij andere individuen, zoals seksuele opwinding.
- De meeste insecten gebruiken feromonen om te communiceren.
- Er zijn chemische stoffen onderzocht op een feromoonwerking bij mensen, maar het bewijs daarvoor is zwak.
- Er zijn feromoonproducten online te koop, maar onderzoek wijst erop dat ze niet werkzaam zijn bij mensen. Als je iemand wilt verleiden kun je het beter met iets anders proberen dan met deze biologische technieken.
Lees ook: Wat zijn feromonen en worden mensen erdoor beïnvloedt?
